Merel Hatenboer / Zij-instroom - Leerkracht groep 6 OBS de Klimop / Rotterdam
Een tip voor zij-instromers is te beginnen met het geven van een van de hoofdvakken en niet met alle vakken tegelijk. Zo groei je er vanzelf in en vergroot je je vaardigheden en je zelfvertrouwen.
Merel Hatenboer
De groepsdynamiek vond ik in het begin best heftig. Kinderen reageerden verbaal en fysiek veel op elkaar af. Ze zien alles en ze weten hoe ze je blij, boos of verdrietig kunnen maken. Soms voelde ik me meer een ME’er dan een leerkracht. Ook het niveauverschil was groot. Fijn om dan naast een ervaren, positieve en energieke leerkracht te staan. Het klikte op meerdere vlakken tussen ons. We hebben als duo voor de klas gestaan en dat waardeerde ik enorm. Als ik stilletjes achter in de klas had gezeten, dan weet ik niet of de leerlingen me uiteindelijk als hun leerkracht hadden geaccepteerd. Ik was nu de tweede juf voor ze. Een tip voor zij-instromers is te beginnen met het geven van een van de hoofdvakken en niet met alle vakken tegelijk. Zo groei je er vanzelf in en vergroot je je vaardigheden en je zelfvertrouwen.
Nadat ik in Amsterdam pedagogiek had gestudeerd ben ik in Amsterdam Zuid-Oost aan de slag gegaan als VVE-consulent Zorg, Kwaliteit en Signalering. Ik heb daar medewerkers van de voorschool ondersteund en gecoacht in taalontwikkeling en didactische en pedagogische vaardigheden. In 2016 ben ik samen met mijn man en zoon van één jaar oud verhuisd naar Buenos Aires. Daar hebben we ons tweede kindje gekregen. In de vijf jaar Argentinië heb ik onder meer Spaans geleerd, was stadsgids op de fiets, deed vrijwilligerswerk voor de reclassering in de gevangenis en was onderwijsassistent op de Nederlandse school. Daar heb ik ervaren dat je meer kunt dan je denkt.
De pabo leek me altijd al interessant, maar ik wilde destijds in Amsterdam mijn baan en inkomen niet opgeven om te studeren. In Buenos Aires heb ik me verdiept in het zij-instroomtraject, voordat we in mei 2021 weer terugkeerden naar Nederland. Ik solliciteerde vanuit Buenos Aires bij verschillende school besturen. Vroeger hoopte ik bij sollicitaties dat ze me wilden hebben. Nu had ik bewust een andere insteek: ik moet het leuk vinden om daar te werken. Als je dit gaat doen, kies dan een school die echt goed bij je past; dat advies wil ik iedereen meegeven. Lesgeven is al zo intens, dus het moet klikken met de school, het bestuur, de directie en je collega’s en de ouders. Je moet je fijn voelen op je werkplek, want werkplezier is de basisvoorwaarde voor succes.
Uiteindelijk ben ik in september 2021 bij BOOR aangenomen. Het was een fantastische landing van Buenos Aires naar openbare basisschool de Klimop in het Oude Noorden. Dit is een kleine school met een jong en bevlogen team. Iedereen komt hier voor de kinderen en niet voor het geld. Hoe zwaar het ook is, ik ga elke dag met plezier en liefde naar school. Aan het einde van het eerste schooljaar kreeg ik een briefje van een IB-er met de boodschap dat ze me zo positief kritisch vond. Een groot compliment. Ja, ik kan op deze school mezelf zijn en opbouwend kritisch meedenken.
Onze school staat in het Oude Noorden, waar ik ook woon. Als ik op een terrasje zit of boodschappen doe, kan ik in mijn vrije tijd kinderen tegenkomen, maar daar heb ik geen moeite mee. Het leuke is dat we in de klas ook gesprekken hebben over geloof en ramadan. Ik wilde de ramadan ook wel eens ervaren en toen nam een meisje dadels voor me mee. “Voor de energie juf.” Zo attent en lief kunnen kinderen zijn.
We hebben een actieve school. We bezoeken musea en gaan naar de Havendagen en elke maand doen we wel iets met de groepen, onder meer via het Jeugdeducatiefonds. Dat is superleuk, maar ook wel heftig, want je moet overal op letten. Toen de vraag van de leerlingen kwam waarom we niet met schoolreis naar de Efteling gingen heb ik daar een lesje van gemaakt. Naar de Efteling? Dat is duur. Wat kost een bus huren? En de toegangskaartjes? Iets lekkers? De kinderen begrepen dat niet alles vanzelf gaat en wilden een sponsorloop organiseren en klusjes doen om geld in te zamelen. Geweldig toch!
Ook heb ik onze HelloFresh doos mee naar school genomen. De recepten in onze box waren voor vier personen en de kinderen mochten alles uitrekenen voor acht personen. We hebben een keukentje en tijdens de rekenles mochten ze wegen, meten en optellen. Van dit soort creatieve lessen gaat mijn hart sneller kloppen.
We zijn ook veel buiten met de kinderen, om bijvoorbeeld sommen te hinkelen. Of we hebben verspreid op het schoolplein blaadjes met zinnen hangen en opdrachten, zoals zoek de persoonsvorm, het werkwoord of de voorzetsels op. Met kleine groepjes rennen de kinderen dan heen en weer en leren ze spelenderwijs met elkaar. Ik wil graag de skills leren om te durven experimenteren in mijn lessen; dat motiveert me om elke keer weer te studeren. Gelukkig is de opleiding aan de pabo een feest. We hebben een diverse groep van mensen die allemaal bewust deze switch willen maken en dat maakt samen studeren fijn.
Wat ook belangrijk is, is dat mijn man en mijn kinderen 100 procent achter me staan. Dit traject is intens, pittig en tijdrovend en de steun van het thuisfront helpt me. De eerste weken had ik regelmatig een baaldag. Na zes maanden waren die verdwenen. Ik ken de kinderen nu, heb een band met ze en ze vertrouwen me. Dat maakt lesgeven zo fijn
Stichting BOOR
Schiekade 34, Rotterdam
010-2540800
